Madencilik Konulu Şiirler

Masmavi göreceğiz Karadeniz’i
Balkaya’dan Bapuz’a kadar,
Karış karış biliriz bu şehri;
EKİ’nin çiçekli bahçeleri,
Rıhtıma kömür taşıyan vagonlarıyla;
Paydos saatlerinde yollara dökülen,
Soluk benizli insanlarıyla…
Siyah akar Zonguldak’ın deresi
Yüz karası değil, kömür karası
Böyle kazanılır ekmek parası

Orhan Veli

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BU ŞİİR KÖMÜR KOKAR

Bu şiir kömür kokar

Kapkara buram buram kömürdür

Dağlar nehirler göller tren yolları

Bir yarım asrın ipe dönmüş insanları

Kederleri ümitleri buruk boyunlar ile

Bu şiirden geçerler

…

Kimi tertemiz gökyüzünü

Kimi masmavi denizi

Kimi anasının san yüzünü

Kimi karısının iki korkunç gözünü

İçine yerleştirip çıkmıştır

Kursaklarında bir parça kara somunla

İki minare boyu toprağın altında

Hepsinin rüyaları başka başkadır

…

Bu şiir kömür kokar

Bu şiirde ölüm iki kaş arasıdır

Bu şiirde insanlar

Birbirinin nefesiyle yaşarlar

Birbirlerinin soluğuna kulak verip çalışırlar

Bu şiirde insanlar

Vatan dışı dünya dışıdır

İlhan Berk

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ALYA/DAN DORA/YA

(MADEN-Cİ)

Dora’ya uzanan ayaklarımla,

Yerin altından bağlıyım Alya’ya,

Ben ölmem.

Fırıldak bacalardan uçuşurken bulutlara,

Evlerinizin her bir odasında kalır gözlerim

Ben ölmem.

Dora’ya selam dururken,

Ellerimin karasından, karalar bağlamayın

Dostlarım,

Ağıtlar yakmayın Alya’ya,

Ben ölmem.

Emek gücümle değerler yaratan benim,

Ben ölmem.

Y A Ş AM benim.

Havva Kılıç